Tovenaar Halman pakt de seizoensopening

De kop is er af

Afgelopen weekend stond dan de overture van het seizoen 2025 op het programma , de aftrap vanuit Boxmeer. Maar liefst 815 duiven stonden strak van de spanning aan de start. 35 manden moesten er ingeladen worden , veel werk voor de inkorvers en pc mensen , gelukkig waren er genoeg mensen om te helpen inladen, laten we dat vooral volhouden, we moeten het samen doen , en een lege mand of een waterbakje oppakken kan bijna iedereen . 
 

De duiven werden om 9.15 gelost en het was de 069 van Johan Halman die de overwinning pakte . Onverwacht sprak de man uit Zuidveen ,de doffer via John van Overdijk met veel van der Bulck bloed zat ook voor de regio Steenwijk vroeg. Frits Boersma 2-6 en Henk Hassing kon met brons de klok gaan luiden in Steggerda . Tom Halman 4 , liet voor het eerst zijn mentoren Gebr Homma 7-8-9 de hielen zien . Potijk op 5 en Nijholt met 10 maakt de top 10 vol .

De B poule met Halman 1-9 , Piet Vd Linde 2-8 , M. Wolters en Zn 3-4-6. Johan Vreeling 5, Gebr Limburg 7 en Comb Niks-de Jong 10 .

De extra prijzen gingen naar Johan Halman, Piet vd Linde, Johan Vreeling en Bertus Oosterhof.

Jannes Mulder en Peter Soer bedankt 

En de nu het verhaal van de winnaar 

De Tita Tovenaar uit Zuidveen is terug!

In het idyllische Zuidveen, waar de lucht nog schoon is en de duiven ’s ochtends de zon wakker maken, woont een man die door de postduivenwereld op handen wordt gedragen (en door zijn partner Ria soms achter het behang geplakt): Johan Halman. Geen gewone melker, nee — een fenomeen, een raswinnaar, een levende legende. Samen met zijn immer geduldige Ria vormt hij een duo dat niet alleen bekend is in Steenwijkerland, maar tot ver daarbuiten. Zijn bijnaam liegt er niet om: de Tita Tovenaar uit Zuidveen. En geloof ons, daar is geen woord van gelogen.

Johan heeft in zijn carrière zo’n beetje alles gewonnen wat er te winnen valt. Zijn prijzenkast? Die heeft extra fundering nodig. Zijn naam staat in kampioenslijsten van hier tot Taiwan. En zijn beroemdste duif? Dat is Miss Overegge – een duivin zó goed, dat zelfs andere duiven een selfie met haar wilden. Ze vloog niet, ze zweefde. Ze won niet, ze verpletterde. Een wonder op vleugels, zowel op de vluchten als op het kweekhok. Het is dan ook niet gek dat haar naam wereldwijd rondgaat als een legende.

Toch besloot Johan in een moment van dappere bezinning: Miss Overegge ging in de verkoop. Hij en Ria zouden het roer omgooien. Weg met het programma-gedoe, tijd voor het grote werk: de marathonvluchten. Lange afstanden, lange adem, en vooral: héél lang wachten. Een spelletje voor mensen met tijd, geduld en stalen zenuwen — oftewel: precies niks voor Johan.

Elke dinsdagavond kroop hij samen met Ria in hun onverwoestbare Toyota Aygo, duiven achterin, Johan zuchtend voorin. Op naar Emmeloord of Jubbega om in te korven. En dan: wachten. Dagenlang. Uren turen naar de horizon, met alleen een flesje sinas binnen handbereik. Want Johan mag dan veel zijn — een bierdrinker is hij niet. En voor iemand die gewend is om wekelijks minimaal acht duiven op de uitslag te hebben, was dat wachten pure marteling.

Ria kreeg er dan ook schoon genoeg van. Dat gemopper, dat getwijfel, die eindeloze “zou ik het wel of niet doen”-monologen van haar tovenaar. Dus in de herfst van 2024 hakte ze samen met Johan de knoop door: weg met die marathonduiven, terug naar het programmaspel. Terug naar het vuurwerk. En eerlijk is eerlijk: Ria was opgelucht, want haar Johan zonder twijfel is een stuk gezelliger dan die met.

• Nu stappen ze op vrijdagmiddag samen het hok in. Ria pakt de duiven, Johan hijgt er wat achteraan (zijn longen doen niet meer wat ze vroeger deden), en dan hup: achter in de Aygo ermee. Richting de club. En daar begint het spektakel pas echt. Johan komt nooit stilletjes binnen. Nee hoor, hij maakt kabaal alsof hij de hoofdact van een revue is. Een beetje mopperen hier, wat grappen daar, en natuurlijk minstens drie mensen in de maling nemen. Ria? Die zit al lang met een sapje aan de bar, glimlachend, hoofdschuddend, al twintig jaar gewend aan het toneelstukje van haar goochelaar.
•  
• “Hé Jo, is er ook koffie of mot ik dat zelf tappen hier?”, roept hij, terwijl hij zijn duiven in de container zet. Daarna knijpt hij zijn oogjes toe, kijkt half schuin op zijn telefoon en begint mensen luidkeels het laatste duivennieuws te vertellen alsof hij zelf de redacteur van Duivenspot.nl is.

Maar wat Johan écht bijzonder maakt? Hij deelt zijn kennis, altijd. Geen geheimzinnig gedoe, geen “ach, dat vertel ik je nog wel eens”. Nee, als je hem vraagt hoe je je duiven moet voeren, zegt hij gewoon:

“Doe dat nou maar. Je zult zien dat het werkt.”

En ja hoor, meestal heeft hij nog gelijk ook.

Afgelopen weekend was het meteen raak. Bij de eerste wedstrijd van het seizoen liet de Tovenaar zien dat hij en Ria terug zijn aan het front. Een klinkende 1e prijs op Boxmeer. En dat is pas het begin.

Wat het vervolg wordt van deze Zuidveense comeback? Niemand weet het. Maar één ding is zeker:

de Tita Tovenaar is terug. En hij heeft er weer zin in.

Volgende week PaasVlucht